بررسی پلی‌مورفیسم ژنوم میتوکندریایی ماهی سوکلا Rachycentron canadum در آبهای شمالی خلیج فارس و دریای عمان

سابقه و هدف: به دلیل ارزش غذایی ماهی سوکلا و اهمیت آن از نظر رشد سریع در شرایط پرورشی و ارزش تجاری قابل توجه و نیز فقدان پیشینه مطالعاتی کافی، در این پژوهش پلی‌مورفیسم ژنومی این گونه در آبهای جنوبی کشور در سال 1389 بررسی گردید تا تنوع ژنتیکی و میزان آن در درون و مابین جمعیتهای احتمالی مشخص گردد. مواد و روشها: تحقیق به روش Cross sectional و بر روی 120 نمونه ماهی سوکلا انجام گردید که از آبهای چهار منطقه سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر و خوزستان به صورت تصادفی جمع‌آوری شده بودند. برای این منظور، 2 گرم از بافت باله هر ماهی جدا گردید و درون میکروتیوب‌های 2 میلی‌لیتری حاوی اتانول به آزمایشگاه انتقال یافت. استخراج DNA به روش فنل کلروفرم و بررسی پلی‌مورفیسم ژنومی با استفاده از روش PCR-RFLP انجام گردید. در این روش، محصول PCR ژن میتوکندریایی سیتوکروم اکسیداز I، با استفاده از 6 آنزیم برشی Restriction Enzyme) یا (Cutting Enzyme مورد هضم آنزیمی قرار گرفت. یافته‌ها: در این تحقیق محصول PCR ژن CoI، به طول 1060 جفت باز به دست آمد و 6 جایگاه پلی‌مورفیک بررسی گردید، لیکن الگوی الکتروفورز محصولات هضم آنزیمی، در تمام نمونه‌ها هم‌‌شکل (مونومورف) بود و پلی‌مورفیسم (چندشکلی) مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: به طور کلی عدم تنوع ژنتیکی و یا کاهش قابل توجه آن بین ماهیان، در مناطقی که امکان مهاجرت و جابجایی آنها از منطقه‌ای به منطقه دیگر (جریان ژنی) وجود دارد، گزارش گردیده است. ماهی سوکلا نیز که ماهی مهاجر است، به دلیل عدم وجود موانع فیزیکی و زیستی می‌تواند در سراسر خلیج فارس و دریای عمان مهاجرت نماید. بر این اساس، عدم مشاهده پلی‌مورفیسم در جمعیت ماهی سوکلای آبهای شمالی خلیج فارس و دریای عمان در پژوهش حاضر، ممکن است دور از واقعیت نباشد. بدیهی است استفاده از سایر نواحی ژنی و تعداد نمونه‌ها و آنزیم‌های بیشتر می‌تواند نتایج دقیق‌تری را نشان دهد.